Zakon jezuitów posiadał ongiś w Rzeczypospolitej Polskiej ogromne dobra ziemskie, poddanych, nieruchomości miejskie i kapitały. Na terenie ziemi lidzkiej miał ten zakon kilka punktów oparcia: misje w Dziembrowie i Wawiórce oraz własne dobra Dworzyszcze i Trokiele.

Majątek Trokiele położony jest o 17 km na północno-wschód od miasta Lidy, na wyniosłości sięgającej 211 m. nad powierzchnią morza i należącej wraz z kilku innymi do najwyższych w ziemi lidzkiej. Pierwszą chronologicznie wzmiankę o Trokielach znajdujemy w liście w. ks. Zygmunta Kiejstutowicza, którym on w 1433 r. potwierdził Janowi Gasztołdowi posiadanie całego szeregu różnych dworów i wsi, a w tej liczbie i Nowego Dworu alias Trokiel. Dobra gasztołdowskie po zejściu ostatniego z tego rodu - Stanisława Gasztołda, wojewody wileńskiego, według praw tamto czasowych spadły na króla Zygmunta I, który w 1543 r. darował je królewiczowi Zygmuntowi  Augustowi.