Miał czterech synów i jedną córkę. Rodzina utrzymywała się z pracy na (7 ha) gospodarstwie rolnym. Należał do ochotniczej straży pożarnej. Był osobą wyjątkowo pobożną, co roku w jego mieszkaniu przez cały maj prowadził wieczorne nabożeństwo majowe. Schodzili  się na „majowe” sąsiedzi z rodzinami, modlili się i śpiewali pieśni religijno- patriotyczne. W czasie uroczystości kościelnych zawsze nosił chorągiew z wizerunkiem Matki Boskiej Trokielskiej.

Dwaj jego najstarsi synowie Waldek i Kazik należeli do AK i brali aktywny udział w działalności trokielskiej placówki AK. Podczas jednej z potyczek Akowców z oddziałami NKWD, poległ śmiercią żołnierza Kazik. Gdy NKWD rozpracowało struktury organizacyjne Placówki AK w Trokielach, by uniknąć aresztowania Waldek zgłosił się na ochotnika do Wojska Polskiego. Został wcielony do II Armii WP i brał udział w forsowaniu Nysy Łużyckiej w rejonie Zgorzelca i tam poległ, walcząc o przyłączenie ziem piastowskich do Polski. W 1946 roku rodzina Bugajów wyjechała do Polski i osiedliła się w Okonku.