Żyżma
Słownik geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” – Tom XV, str. 927.
Żyżma:
-
rzeka, w guberni wileńskiej, prawy dopływ Gawii. Bierze początek w powiecie wileńskim w pobliżu miastka Soleczniki. Następnie płynąc w kierunku południowo wschodnim, stanowi granicę powiatu oszmiańskiego z powiatem wileńskim i lidzkim. Długa do 60 wiorst, szeroka około 5 sążni, głęboka do 1 sążni; dno ma piaszczyste, brzegi płaskie, miejscami błotniste.
Na wiosnę od miasta Woronowa i wsi Hermaniszki odbywa się na Żyżmie spływ drewna, zbijanego w niewielkie tratwy. Przybiera strugę Jakuńkę.
-
wieś włościańska nad rzeką. t. n. powiat lidzki. W pierwszym okresie Pol. gm i dobra skarbowe Lida., okręg wiejski Kniażykowec, 6 dusz rewiz. Dawniej własność Paców.
-
Żyżma, wieś włościańska nad rzeką. t. n. powiat lidzki, w pierwszym okr. Pol., gm. Żyrmuny, okręg wiejski Apolin, o 21 wiorst od Lidy ku Lipniszkom , 8 dm (1865 r. 1 dusz rewiz), cerkiew prawosławna, karczma. Parafia prawosławna dekanatu (błagoczynia) lidzkiego, 1477 wiernych.
-
Żyżma , dwie wsie i dwa folwarki nad rzeką t. n. powiat lidzki, w pierwszym okr. Pol, Gm Żyrmuny (o 12 i 15 wiorst) okręg wiejski horodecka. Wsi miały 4 i 2 dusze rewiz;
Folwarki należały do Kandybów i Sulikowskich
-
Żyżma, cztery folwarki nad rzeką Żyżma, powiat oszmiański, w 33 ok.pol.,Gm Siedliszcze, o 63, 64 i 66 wiorst od Oszmiany, mają 32 mk katol; należały do Tukałłów, Mickiewiczów, Hryniewiczów, Sulikowskich.
-
Żyżma, wieś włościańska nad bezimienną strugą, powiat oszmiański, w 3 okr. Pol., Gm, okręg wiejski i dobra skarbowe Dziewieniszki (o 1 1/2 wiorst), o 37 wiorst od Oszmiany, 15 dm, 180 mk katol. (1865 r. 81 dusz rewiz.)
|
