Eugenisz                                s. Macjej                        s. Wojtek

Do czasu ukończenia Szkoły Podstawowej w Okonku pomagał Ojcu w pracy przy prowadzeniu gospodarstwa rolnego. Od pierwszej klasy szkoły podstawowej był pilnym uczniem, szkołę ukończył z wyróżnieniem. Choć nie miał dużo czasu wolnego (wakacje to praca przy sprzęcie siana, żniwach i innych pracach gospodarskich) dużo czytał. Interesował go świat, czytał głównie książki podróżnicze. Oprócz biblioteki szkolnej, korzystał z biblioteki miejskiej, którą prowadziła jego starsza siostra Maria.

Po ukończeniu szkoły podstawowej uczy się w Technikum Kolejowym w Bydgoszczy na Wydziale Dróg i Mostów. Po ukończeniu technikum rozpoczyna naukę w Oficerskiej Szkole Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu. Szkołę tą kończy z wyróżnieniem i jako młody podporucznik rozpoczyna pracę w pułku kolejowym w Inowrocławiu. W krótkim czasie, za wzorową służbę zostaje skierowany na studia w Wojskowej Akademii Tyłów i Transportu  w Sankt Petersburgu (d. Leningrad). Studia te kończy z wyróżnieniem (na 54 oceny  w dyplomie ukończenia akademii, ma 53 oceny bardzo dobre i 1 dobrą) uzyskuje tytuł zawodowy magistra inżyniera budownictwa drogowego w specjalności budowa i odbudowa mostów.

Po studiach wraca do pracy w macierzystym pułku. Pracuje na różnych stanowiskach służbowych, dowodzi m.in. batalionem. W krótkim czasie, jako młody kapitan, zostaje skierowany na stanowisko zastępcy komendanta ds. dydaktycznych w Ośrodku Szkolenia Służby Komunikacji Wojskowej. Po dwóch latach zdaje pomyślnie egzaminy wstępne i rozpoczyna studia doktoranckie w Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie. Po dwóch latach pomyślnie broni swoją rozprawę doktorską i uzyskuje pierwszy stopień naukowy – doktora. Pozostaje w Akademii Sztabu Generalnego. Pełni w niej wiele ważnych stanowisk kierowniczych: kierownika zakładu, zastępcy kierownika katedry i kierownika katedry. W krótkim czasie pisze rozprawę habilitacyjną i po pomyślnie zdanym kolokwium uzyskuje drugi stopień naukowy – doktora habilitowanego. W tym okresie aktywnie uczestniczy            w promocji kadr wojskowych. Promuje kilkudziesięciu magistrów oraz kilkunastu doktorów. Publikuje wiele prac naukowych. Wydaje wiele podręczników, monografii i innych pozycji zwartych. Wydaje m.in. w wydawnictwie Bellona książkę popularno-naukową pt. Komunikacje i wojna. Publikuje dziesiątki artykułów w różnych periodykach wojskowych. Oceniając jego dokonania naukowe i promotorskie Rada Wydziału Wojsk Lądowych Akademii Sztabu Generalnego występuje do Prezydenta RP o mianowanie go profesorem. Dyplom profesorski wręcza mu w Belwederze Prezydent RP w lutym 1990 roku.

Obecnie jako pułkownik, profesor, doktor habilitowany, inżynier pracuje w Akademii Obrony Narodowej. Za osiągnięcia w pracy naukowej i służbie wojskowej został odznaczony m.in. Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz wieloma odznaczeniami resortowymi.

Ma dwóch synów: Macieja i Wojciecha, obaj są oficerami Wojska Polskiego, obaj obronili swoje rozprawy doktorskie i są doktorami nauk. Mieszka w Warszawie.