W kościele za wielkim ołtarzem, przy tylnej ścianie jest inny ołtarz z obrazem Najświętszej Marii Panny, który dawniej słynął wielkimi łaskami. Na jednym starym dokumencie z 1644 r., udzielonym mi przez p. Michała Sulkowskiego z majątku Żyżmy, na ostatniej wolnej stronicy arkusza znalazłem wypisany charakterem polowy w. XVIII następujący hymn, który ongiś śpiewano na cześć tego obrazu:

Skaleczonychy ułomnych leczysz na ciele

Zdrowymi ich czyniąc. Wiele świadczą Trokiele,

Że łask cudów Twych doznają

I fawory z nieba mają

Z Twej przyczyny

Kto się tylko w swoich prośbach garnie do Ciebie.

Na ratunek wyżywiający w potrzebie,

Otrzymują o co proszą

Bez odwłoki. Tu odnoszą

Czego kto pragnie.

I któż kiedy cudów Twoich wyliczyć może.

O których Sam wiesz lepiej. Wszech Boże!

Bo prawie co dzień, co godzina

Ogłasza się fu nowina

O łaskach Twoich